Egzystencjonalizm w Polsce, cz. 1

Polski egzystencjonalizm lat 50- tych mocno nawiązywał do egzystencjonalizmu francuskiego. Był mocno związany z literaturą i oddziaływał na różne dziedziny kultury, a także na modę. Z egzystencjonalizmem w modzie mocno związany był kolor czarny. Czarne swetry były symbolem postaw nonkonformistycznych, a także buntowniczych. To, co dodatkowo charakteryzowało osoby utożsamiające z tą postawą, to zacieranie się różnic pomiędzy odzieżą chłopięca i dziewczęcą.

Charakterystyczne były to wspomniane już wcześniej carne swetry, które dodatkowo były jeszcze zwykle powyciągane, czarne golfy, a także wąskie spodnie. Dziewczęta zakładały niekiedy spódnice, które charakteryzowały się workowym krojem. Charakterystyczne były też u dziewcząt długie rozpuszczone włosy, pozostawione trochę w nieładzie (fryzura na tzw. topielicę), a u chłopców zapuszczone brody. Z racji tego, że w tamtych czasach w Polsce był dość duży problem z zakupieniem odzieży odpowiadającej egzystencjonalistom, powszechne stało się farbowanie ubrań domowymi sposobami oraz czyszczenie obuwia czarną pastą do butów.